ثمره این تصمیم گیری تولد IS F بود تا با پیشرانه V8 خود به جنگ M3 همه فن حریف برود. LFA به عنوان یکی از برترین خودروهای تمام ادوار شناخته شد و به فرزندی لایق برای بازگشت ژاپنی ها به عرصه سوپرخودروها بدل گشت. خودروهای RC F و GS F در طرفی دیگر، توسط پیشرانه های V8 تنفس طبیعی به پیش رانده می شوند؛ آن هم در زمانی که همه رقبا به سمت استفاده از پیشرانه های توربو متمایل شده اند.
پیشرانه های بکار گرفته توسط لکسوس ممکن است در زمینه تولید گشتاور در حد انواع توربودار نباشند اما قطعاً حس و صدایی به مراتب گیراتر ایجاد می کنند. لکسوس های F sport در جاده و بزرگراه ها خودرو هایی فوق العاده بوده و این موضوع آن ها را به GT های بهتری نیز بدل می کند؛ اما برای خوب بودن در پیست بدون شک نیازمند رژیمی سفت و سختند. LC هم از این قاعده مستثنا نبوده و چندان مناسب پیست نیست. هیچ عیبی هم ندارد؛ تنها کافیست نگاهش کنید.
LC یکی از مشابه ترین نمونه های تولیدی نسبت به خودروهای کانسپت است که در خیابان ها به چشم می خورد. دماغه خوابیده در کنار هدلایت های احاطه شده توسط ماده ای تیتانیوم مانند باعث می شوند تا LC در برخی رنگ ها بسیار دلربا جلوه کند.خطوط هنرمندانه و شرقی، دستگیره های درهای جانبی مشابه نمونه های یافت شده در آستون مارتین و بکارگیری Floating Roofline در طراحی سقف، همگی پرو فایل کناری LC را زیباتر از هر لکسوسی دیگری کرده اند. در قسمت عقب چراغ ها در صورت خاموش بودن درون بدنه محو می شوند و در هنگام روشنایی، همانند چراغ های OLED بکار رفته در عقب ب ام و M4 GTS لایه لایه اند. جذابیت این چراغ ها آن چنان زیاد است که می توان برای ساعت ها محو تماشای آن ها شد.
ویژگی های مثبت به داخل هم راه پیدا می کنند؛ از کلید های با کیفیت که حسی فراتر از قیمت خودرو انتقال می دهند تا جیری که سرتاسر کابین را فرا گرفته و رنگ قرمز در نظر گرفته شده برای آن بسیار مناسب است، دستگیره در هم به تنهایی و بدون هرگونه المان احاطه کننده ای در میانه درها قرار گرفته و یکی از زیباترین بخش های این خودرو به شمار می رود. تنها مشکلی که این لکسوس از آن رنج می برد، سیستم اینفوتینمنت این کمپانیست که برای تعامل با آن نیازمند کار با تاچ پد در نظر گرفته شده در کنسول میانی هستید. از آنجایی که در هنگام رانندگی نمی توانید از تماشای ظاهر زیبای LC لذت ببرید و کابین آن هم در مقوله زیبایی اصلاً در حد و اندازه فضای خارجی ظاهر نمی شود، انتظار می رود این ایراد کوچک به طریقی جبران شود. و همینطور هم می شود؛ LC با شواری نرم و مناسبش کاملاً دلتان را به دست می آورد.
با این که LC500 از پیشرانه 5 لیتری V8 به قدرت 471 اسب بخار، مشابه با آنچه در مدل های GS F و RC F بکار رفته بهره می برد، اما مانند آن ها نشان F را بر تن ندارد. این امری مهم است، چرا که غیر این صورت توقع (اشتباه) عملکرد بالا در پیست موجود برای مدل های GS F و RC F، گریبان LC را هم می گرفت؛ و در این صورت این خودرو همانند برادرانش مأیوستان می کرد.
کسی که LC خریداری می کند، به دنبال یک GT بزرگ با صدایی فراطبیعی ناشی از پیشرانه V8 و سواری نرم و کابین فوق العاده راحت است. فرزند جدید لکسوس در ارائه تمام موارد فوق موفق عمل می کند، ضمن این که بسیار سریع بوده و در پیچ ها نیز رویتان را زمین نمی اندازد. مورد دیگر گیربکس 10 سرعته این خودرو بوده که تقریباً بی نقض عمل می کند، تعویض دنده های نرم در حالت اتوماتیک و همگام شدن سریع با دور موتور در حالت دستی از شاخصه های خوب آن هستند. مشکل این گیربکس تعداد بالای دنده های آن است. برای رسیدن به حداکثر سرعت مجاز در خیابان ها تنها به اندازه 3 دنده نخست فرصت دارید. 7 دنده دیگر تنها در بزرگراه ها به کارتان خواهند آمد. البته نه هر 7 تا!
LC تشنه دور موتور بالاست. هیچ گاه ناامیدتان نخواهد کرد، اما اگر ضرایب تعویض دنده اش کمی کوتاه تر بودند، بهتر می شد از صدای جذابش بهره برد.
اکثر خودروهای Halo بسیار گران قیمت هستند بطوری که آن ها را تنها در نمایشگاه ها، بنگاه های اتومبیل و یا کانال های یوتوب می توان دید. اما LC مانند LFA خودرویی 300,000 دلاری نیست؛ قیمت این خودرو در مدل های معمولی از 92,000 دلار و در مدل های هیبریدی از 96,510 دلار آغاز می شود. 90,000 دلار اصلاً به این معنی نیست که LC ماشینی ارزان قیمت است. اما حداقل قابل دسترس بوده و قاطعاً افرادی زیادی آن را خریداری خواهند کرد. سپس در پارکینگ ها، فروشگاه ها و هنگام تردد در خیابان دیده خواهد شد و آن موقع است که اشخاص بسیاری هنگام خرید خودروی بعدی، در کنار ب ام و و مرسدس به لکسوس نیز فکر می کنند.